Jaarboeken
In het pre-digitale tijdperk hadden verenigingen nog geen websites, waar je van alles kon opzoeken, zoals de namen en adressen van de leden, en dat gold dus ook voor de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie. Daarom werd eenmaal per 2 jaar een zogeheten ''jaarboek'' uitgegeven. Daarin stonden gegevens van de Vereniging, verslagen van het Bestuur en de Commissies, de personele samenstelling daarvan, opleidingseisen, de ledenlijst met adressen en telefoonnummers privé en praktijk, alle gegevens van de academische centra, bijzondere activiteiten van leden, publicaties van de academische centra en - hoera! – ook van perifere dermatologen. Ook was er een voorloper van Facebook, het ''Smoelenboek'' of iets respectvoller, de ''Portrettengalerij'' opgenomen.
Een pagina uit de Portrettengalerij met linksonder ondergetekende (met snor). Ik heb degenen die ik kon bereiken om toestemming gevraagd en 1 weigerde, zoals u kunt zien. Ik kan slechts hopen geen boze reacties te krijgen van de (nabestaanden van de) anderen en de privacywaakhond niet op mijn dak te krijgen
Driemaal heb ik deel uitgemaakt van de jaarboekredactie, die verantwoordelijk was voor het verzamelen van de gegevens en het (laten) produceren van het boek, samen met Edith de Boer, Auguste (''Guus'') Glastra en Jannes van Everdingen. Samen hebben wij de jaarboeken 1989/1990, 1991/1992 en 1993/1994 gemaakt. Er was geen voorzitter en ik weet niet meer wie de ''Ten Geleides'' heeft geschreven, maar in het eerste jaar herkende ik wel mijn gevoel voor humor. ''Ook de portrettengalerij ontbreekt niet. Het lijkt erop, dat een aantal ouder wordende leden in hun adolescentie is blijven steken. Dit kan (helaas) niet toegeschreven worden aan de recente inzet van tretinoïne in de strijd tegen rimpels en andere tekenen van de tand des tijds. Deze pseudoverjonging is veroorzaakt door het achterwege blijven van updated pasfoto’s! Helaas, doordat de oude foto’s uit het vorige jaarboek gereproduceerd moesten worden, heeft de 'vergrijzing' toch nog toegeslagen''. Dit is zo typisch De Groot, het moest haast wel van mij afkomstig zijn.Verder deed, zoals uit de tekst blijkt, de digitalisering toch al zijn intrede in die periode: ''De jaarboekredactie gaat, zoals dat betaamt, met de tijd mee en het gehele boek is dan ook in W.P. 5 bij de drukker aangeleverd. Dit heeft als belangrijk voordeel dat bij een volgende editie het gehele adressenbestand niet weer overgetypt c.q. overgezet behoeft te worden''. W.P. is de afkorting van Word Perfect, een voorloper van het huidige tekstverwerkingsprogramma Word. Die digitalisering bleek ook uit het volgende fragment: ''Aan de universiteiten werd verzocht om hun lijsten met publicaties op diskette ….. aan te leveren''. En mijn stijl van humor meende ik ook te herkennen in: ''Het mag duidelijk zijn dat er behoorlijk wetenschappelijk werk verricht en veel gepubliceerd is, waarbij echter opvalt dat de sectie 'Abstracts', die een afspiegeling is van de reislust van de academische collegae, soms topzwaar is. Sommige verhalen waren blijkbaar zo goed, dat ze op 2 of zelfs 3 congressen verteld zijn!''
Terwijl de eerdere jaarboeken nog een financiële verliespost waren voor de NVDV, hebben deze boeken geld opgeleverd. Om inkomsten te genereren hebben wij actief farmaceutische firma’s benaderd voor advertentieacquisities en dat is wonderwel gelukt. Dit werd nog even gememoreerd bij de Leo Dermatology Award: ''Ook Antons activiteiten voor het jaarboek mogen niet onvermeld blijven. Dankszij hem werd de uitgave van het jaarboek winstgevend voor de vereniging''. Het werd geschreven door Auguste Glastra, die met mij destijds in de jaarboekredactie zat, waaruit ik concludeer dat mijn inbreng in het verwerven van fondsen groot geweest moet zijn.
In de uitgave 1993/1994 gaven de redactieleden aan dat we graag zagen dat de Redactie verjongd zou worden. Dat is blijkbaar gelukt, want het is ons (of in ieder geval ''mijn'') laatste jaarboek geweest.