Monographs in contact allergy

Tot mijn meest recente boeken behoren de Monographs in contact allergy. Ik liep al heel lang rond met plannen om een digitale database te maken van contactallergenen. Daarvan heb ik afgezien en veranderde mijn plannen in het schrijven van boeken met aparte hoofdstukken per contactallergeen, monografieën dus. De reden daarvoor was dat ik me realiseerde dat een database nooit af is. En wanneer die database er eenmaal is, zit je er aan vast en moet je er aan blijven werken, anders kan iedereen zien dat de informatie niet meer up-to-date is. Eigenlijk zou ik hier, met mijn voorkeur voor het correct toepassen van de Nederlandse taal, en met een ontzettende hekel aan de verengelsing/ veramerikanisering van onze dagelijkse schrijf- en spreektaal, ''actueel'' moeten schrijven, maar sommige Engelse woorden geven de betekenis daarvan soms beter weer dan onze eigen vocabulaire en bovendien is de term helemaal ingeburgerd en (bijna) algemeen geaccepteerd.

Daar komt bij dat ik graag fysieke boeken in mijn boekenkast heb, als tastbaar bewijs van mijn inspanningen, en waar ik af en toe eens in kan bladeren en met gepaste trots naar kan kijken. En dat kan allemaal niet met een database. Bovendien zou ik de toegang tot de informatie in de database ofwel vrij toegankelijk moeten maken, ofwel gebruikers laten betalen, bijvoorbeeld pay per view of een abonnementstarief. Ik zag aankomen dat daar heel veel ICT aan te pas zou komen en ik had niet onverdeeld positieve ervaringen met ICT-ers gehad bij het opzetten van mijn eerste website www.patchtesting.info in 2008. Die jongens doen altijd alles veel te snel, werken – mede daardoor – slordig, maken heel veel fouten en ik was degene die altijd hun (taal)fouten kon corrigeren. Daar had ik niet veel zin meer in, dus kwam de optie van boeken met monografieën bovendrijven: Monographs in contact allergy.            

De uitgever heeft er geen zin in

Het lag voor de hand om CRC Press/Taylor and Francis te vragen of zij interesse hadden om de boeken (het zou een reeks moeten worden) uit te geven. Ze hadden immers ook Essential oils: Contact allergy and chemical composition geproduceerd. Ik wist inmiddels welke gegevens de uitgever nodig had om te kunnen beoordelen of een nieuw project commercieel levensvatbaar is. Tot mijn verbazing kwam al snel, eigenlijk te snel, het antwoord dat ze de boeken niet zouden kunnen uitgeven. Het was duidelijk dat men niet de moeite had genomen om (andere) experts op het gebied van contactallergie te raadplegen, want daarvoor had ik veel te snel hun negatieve reactie gekregen.

Deze patiënte had wat rode vlekjes met lichte schilfering rond de ogen, vooral op de bovenoogleden. Dat kan een vorm van eczeem zijn (allergisch, seborroïsch, irritatie, constitutioneel) of een milde vorm van psoriasis. Om de juiste diagnose te stellen zijn de anamnese (ziektegeschie-denis) en het lichamelijk onderzoek van groot belang. Seborroïsch eczeem zit ook vaak op het hoofd (als roos of een ernstiger vorm daarvan), psoriasis op het hoofd, knieën, ellebogen, onderop de rug en in/onder de nagels. Constitutioneel eczeem is er vaak al op jonge leeftijd en de patiënten kunnen ook hooikoorts of astma hebben.   

Een duidelijke reden en argumentatie voor de afwijzing gaf de uitgever niet, maar ik had wel een vermoeden. De belangrijkste reden was, zo veronderstelde ik, dat er problemen waren geweest met het eerdere boek Essential oils: Contact allergy and chemical composition. Dit boek had gigantisch grote tabellen van soms wel 5 pagina’s lang en 6-7 kolommen in de breedte. Daarvoor had de uitgever geen geschikt standaard format om de tekst en de tabellen in te laten lopen. Elke uitgever heeft diverse standaardformaten met verschillende afmetingen, lettertypes, paginabreedte, tabelindelingen et cetera. Men heeft me een paar daarvan laten zien, maar geen enkele was geschikt (laat staan mooi). Het ging fout bij die tabellen. Ik heb daarom al in een vroeg stadium aangeboden om alles zelf op te maken en kant-en-klaar als pdf aan te leveren, maar dat wilden ze niet. Gevolg: er moest een speciaal format worden ontwikkeld voor die tabellen. En ook daarvan heb ik er enkele moeten afwijzen (d.w.z. er voorzichtig en vriendelijk op gewezen dat ze niet geschikt waren). Uiteindelijk was zelfs de definitieve niet goed, omdat de tabellen erin verschoven: lelijk en ik moest een paar weken de drukproeven corrigeren (1043 pagina’s op A4 formaat!).

Ik vermoedde dus, dat ze bang waren weer extra kosten te moeten maken, omdat mijn boeken niet in hun standaard lay-out (weer zo’n Engels woord, ''opmaak'' kan natuurlijk ook) passen en er dus speciaal voor mij een nieuwe ontworpen zou moeten worden. Maar misschien waren ze ook wel een beetje uitgekeken op mijn kritische attitude. Het is zeer wel mogelijk dat ik niet altijd even geduldig en aardig geweest ben en tactvol gereageerd heb wanneer ze weer wat fout hadden gedaan. Het is waar, ik heb een zeer hoge tolerantiedrempel, en dus lage intolerantie-drempel, voor mensen die fouten maken die gemakkelijk vermeden (hadden) kunnen worden.

Tom Poes, verzin een list!

Ik moest dus iets anders verzinnen om de uitgever te verleiden opnieuw met me in zee te gaan. Ik ben toen gaan onderzoeken of ik inderdaad zelf het boek helemaal zou kunnen opmaken in Word en als pdf zou kunnen aanleveren (mijn eerdere aanbod was eigenlijk bluf geweest). Dan was het voor de uitgever alleen maar een kwestie van marginale controle, bijvoorbeeld of de inhoudsopgave wel goed is, of de paginanummers overeenkomen met de inhoudsopgave en met het register, of de kopteksten wel overeenkomen met de hoofdstukken en of er niet te veel storende taal- of andere fouten in zitten (quod non). Goed, daar ben ik wel een hele tijd mee bezig geweest en het bleek om de donder niet mee te vallen. Word is namelijk, dat bleek al snel en had ik ook wel gelezen, geen geschikt softwareprogramma voor desktop publishing. LaTex zou veel geschikter zijn, maar ik had er eerlijk gezegd niet veel zin in om me weer te gaan verdiepen in een nieuw programma, terwijl ik behoorlijk goed met Word overweg kon: you can’t teach an old dog new tricks! Goed, op een gegeven moment wist mijn vrouw Janny hoe de vlag erbij hing aan de manier waarop ik de kamer binnenkwam. Het ging lang niet altijd goed en het is met nogal was frustratie en stress verlopen, deze hele exercitie. Maar toch had ik er ook wel plezier in, vooral wanneer ik weer een probleem had opgelost. En, de wonderen zijn de wereld nog niet uit, het lukte me.

Wanneer er erytheem (roodheid door uitgezette bloed-vaten) is van tenminste 90% van de huid, spreekt men van "Erytrodermie" (erythro = rood; derma = huid). Dat is geen op zichzelf staande ziekte, maar is een klinische manifes-tatie van een andere ziekte.  Zo kunnen zowel allergisch contacteczeem als constitutioneel eczeem zich tot erytrodermie uitbreiden en dat geldt ook voor psoriasis. Ook kan er een geneesmiddelexantheem (uitslag) aan ten grondslag liggen of een vorm van kanker, met name een lymfoom. Soms wordt er geen oorzaak gevonden. 

Deze patiënten verliezen door de uitgezette bloedvaten in de huid heel veel warmte en vocht. Vaak worden ze in het ziekenhuis opgenomen voor diagnostiek en behandeling, vooral wanneer het om zwakkere of oudere mensen gaat

De uitgever hapt toch toe

Ik vroeg dus aan Hilary, mijn – altijd vriendelijke, ''warmest regards'' en gelukkig Britse – contactpersoon bij de uitgever, of het aanleveren van de volledige drukklare kopij een gamechanger zou zijn (ik moet daar eens mee ophouden, met die Engelse uitdrukkingen er doorheen te gooien, maar goed, zo had ik het natuurlijk wel aan haar geschreven). Uiteraard stuurde ik een inhoudsopgave en een geheel opgemaakt hoofdstuk (monografie) mee. En, geloof het of niet, het veranderde inderdaad het speelveld en ik kreeg een keurig contract toegestuurd voor een eerste Monographs in contact allergy boek met een toezegging dat er meerdere konden volgen …… Ik vroeg een geringe verhoging van de royalty’s (logisch toch, ik bespaarde ze enorm veel kosten) en die kreeg ik.  Aan de slag met Monographs 1! 

Ga verder met: