De opleiding tot dermatoloog
Na mijn afstuderen als arts in Groningen in december 1975, ben ik op 1 januari 1976 begonnen aan mijn opleiding tot dermatoloog, ook in Groningen. De opleiding duurde destijds 4 jaar, dus op 31 december 1979 verliet ik de kliniek met een geschreven bewijs van de hoogleraar-opleider prof. dr. A.H. Klokke, dat ik geschikt bevonden was om zelfstandig de dermatologie te gaan praktiseren. Mijn herinneringen aan deze periode heb ik eerder al opgeschreven en zijn gepubliceerd als hoofdstuk ''Herinneringen van een oud-assistent'' in het jubileumboek Vallen en opstaan, dat in 2013 verscheen ter gelegenheid van 100 jaar leerstoel Dermatologie Rijksuniversiteit te Groningen (1913-2013) onder redactie van Marcel F. Jonkman (de toenmalig hoogleraar dermatologie) en Peter Verhoef, de eigenaar van Erasmus Publishing, de uitgever van het boek. Het hoofdstuk is hieronder integraal opgenomen. Als u even de tijd heeft: lezen, er valt nogal wat te lachen!
De auteur in 1977, tijdens zijn opleiding tot dermatoloog in Groningen. Aan de reflecties in de brillenglazen en schaduwen op de muur is duidelijk te zien dat de toenmalige fotograaf van de kliniek ofwel onvoldoende verstand had van fotografie, ofwel niet de juiste belichtingsapparatuur had om dergelijke artefacten te voorkomen
Andrew Herxheimer in zijn latere jaren. Hij heeft me toen hij de 85 al was gepasseerd nog een keer opgebeld en vertelde dat hij een serial retirer was. Tja, hij zat in talloze commissies, adviesorganen, besturen en andere gremia. Maar op een gegeven moment willen leden van 30 jaar oud niet meer dat iemand die hun grootvader had kunnen zijn nog meedoet en dan wordt de old soldier who never dies op een zijspoor gezet. Je moet er op tijd mee stoppen en niet iedereen kan dat
Pieter-Jan Coenraads aan zijn bureau, midden jaren 1980. Hij zou later hoogleraar Dermatoallergologie en Arbeidsdermatologie worden
Prof. dr. A.H. Klokke geeft een afscheidscadeau aan zr. Anneke Sinke-Buitenkamp. Bij dit soort gelegenheden was hij altijd op zijn best!
De mannen van de schoonmaakdienst waren zonder uitzondering graag bereid om me in mijn rolstoel door de lange gangen van de kliniek te duwen. Stuk voor stuk aardige mannen, hoor, alleen verstond ik ze niet altijd
De diaprojectoren die destijds gebruikt werden. Je moest wel goed opletten dat je de dia’s op de juiste manier in de lade zette, want anders hing er iemand met zijn voeten aan het plafond
Jan Hamringa in zijn lab met een collega aan het werk
Broeder Elzinga tijdens het afscheid van zuster Anneke
Ans Slagter tijdens haar afscheid van de kliniek in 2010
De hoofdingang van de kliniek. De parkeerplaats ernaast is - uiteraard, toen was dat nog heel gewoon - voor de professor.
Prof. dr. Marcel F. Jonkman, 1957-2019
Pieter werd geboren in 1946 en overleed in 2017
Het artikel ‘Herinneringen van een oud-assistent’ is afkomstig uit het jubileumboek Vallen en opstaan.
Ik heb geen van de personen, die in dit hoofdstuk voorkomen, om toestemming gevraagd. Het boek Vallen en Opstaan is echter bij uitkomen verspreid onder de (oud-)medewerkers van de kliniek, en het is commercieel verkrijgbaar, dus openbaar. Hierom, en ook omdat alles zich meer dan 42 jaar geleden heeft afgespeeld, hoop ik dat geen van de betrokkenen of hun nabestaanden bezwaar heeft tegen publicatie op deze website.