Het proefschrift en de commercie

Het proefschrift laten drukken was een tamelijk kostbare aangelegenheid, ik meen 12.000 gulden, dat was best veel geld in die tijd. Dat was niet erg; ik had er zelf voor gekozen om een boek van hoge kwaliteit met harde kaft en losse omslag (stofomslag) op kwaliteitspapier te laten drukken. In het dankwoord staat dat het Carolus ziekenhuis ook bijgedragen heeft in de kosten en dat zag ik ook in een brief van de toenmalige voorzitter van de Raad van Bestuur, dus dat zal zo geweest zijn, maar ik kan me er niets van herinneren. Een (gezonde) interesse in financiën heb ik altijd gehad, dus al voor mijn promotie had ik zitten broeden op hoe ik iets van de uitgaven terug kon verdienen met het proefschrift. Destijds zat het grote geld ook al bij de farmaceutische industrie, dus daar viel wat te halen, zo meende ik.

Mijn plan was om te proberen een groot aantal exemplaren van het proefschrift te verkopen aan Glaxo B.V. Dit bedrijf produceerde diverse corticosteroïden en benaderde zeer actief dermatologen. Maar dan moesten ze wel iets hebben om binnen te komen, en daar leek mijn proefschrift me zeer geschikt voor. Dus nam ik contact op met een vertegenwoordiger van Glaxo die ik kende en hij hapte toe. ''Het is niet de bedoeling dat je er aan verdient'', sprak hij plechtig (ik heb maar niet gevraagd waarom niet) en hij stelde 13.500 gulden voor. Ik was dankbaar, zult u begrijpen.

En zo kreeg Glaxo de beschikking over iets van 300 van mijn proefschriften, verpakte ze in een mooie stofomslag met hun naam en vertegenwoordigers erop, en verspreidde mijn proefschrift in tout dermatologisch Nederland. Twee vliegen in één klap: de kosten er helemaal uit en iedereen kende mijn proefschrift!      

Een tweede plan om wat van de kosten terug te verdienen was om het boek commercieel beschikbaar te maken, met andere woorden, te koop aan te bieden. Omdat alle Nederlandse dermatologen al een exemplaar van Glaxo kregen, moest ik dus naar het buitenland, vooral Europa en in mindere mate de Verenigde Staten. Hoe ik het precies gedaan heb weet ik niet meer, maar ik vond nog wel de folder die ik er voor gebruikte. Op de achterzijde stond de boekbespreking van Richard Rycroft afgedrukt.

Zoals u kunt zien verwachtte ik er 120 gulden of 65 US dollars voor te kunnen krijgen. En dat lukte, want ik meen me te herinneren er ongeveer 40 van verkocht te hebben. Maar hoe ik potentiële kopers benaderd heb? Misschien heb ik iedereen een folder gestuurd die in de jaren daarvoor een of meer artikelen in Contact Dermatitis had gepubliceerd. Een klapper maakte ik toen een grote boekhandelaar in de Verenigde Staten 100 boeken wilde bestellen, maar dan wel voor 30 US dollar per stuk. Verkocht! Eén groot pakket richting USA! 

EINDE HOOFDSTUK PROEFSCHRIFT EN PROMOTIE. Volgende hoofdstuk: